2023-05-03. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Kronika AstroAkademii

« Początek AstroAkademii podczas tranzytu Urana do... SPIS ↓

Czytaj w Czytelni

Tranzyt Jowisza przez Słońce ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Przegląd moich dotychczasowych tranzytów Jowisza przez urodzeniowe Słońce, koniunkcją.

Gdy (siadam i) to piszę, Jowisz jest w punkcie Baran 26°54’ i jutro minie moją urodzeniową pozycję Słońca równą Bar 27°17’. Czyli mam teraz tranzyt Jowisza przez Słońce. Dość szybko na początku mojego poznawania astrologii zauważyłem – i dostrzegłem wagę – cyklu tranzytów Jowisza względem urodzeniowego Słońca; przy czym chodzi przede wszystkim o cykl trygonów, czyli złożony z koniunkcji i dwóch trygonów. Punkty, w których to się dzieje, tworzą trójkąt foremny czyli wielki trygon, zaczepiony jednym z wierzchołków na urodzeniowym Słońcu. U mnie są to punkty 27° Barana, Lwa i Strzelca. Cykl powtarza się co 11-12 lat, tyle, co obieg Jowisza, a poszczególne przejścia przez punkty w trójkącie co około 4 lata.

Tranzyt Jowisza przez Słońce, koniunkcją lub trygonem, uruchamia energie obu tych planet, Słońca i Jowisza, czyli najogólniej pewne siły postępu, nowości i ruchu w górę. Ujawniają się przy tym zarówno mocne jak i słabe strony obu tych planet w danym natalu.

Przejrzałem wydarzenia, które mam zapisane w bazie danych, które miały miejsce podczas poprzednich przejść Jowisza przez urodzeniowe Słońce czyli 27° Barana. Przyjąłem szeroki orb, 10 stopni, ponieważ ciekawe i znaczące wydarzenia dzieją się prócz ścisłości tranzytu także na jego podejściu jako zapowiedzi, i na jego rozchodzeniu się jako pewne późne skutki. Użyłem do tego aplikacji na stronie „Sortowanie wg planet” dla kategorii „Wydarzenia prywatne”. Mam zapisane takie wydarzenia z trzech poprzednich tranzytów. Pamiętam też, co mniej więcej działo się podczas dwóch jeszcze wcześniejszych podobnych epok, więc razem pięciu, a obecny tranzyt jest szósty w tej serii.

Trzy cykle temu, lata 1987-88 to była Kuchariada, czyli okres mojego zaangażowania w to, co działo się w i wokół ośrodka buddyjskiego ówczesnej Karma Kagyu w Kucharach koło Płocka. W maju 1987 przyjechałem tam pierwszy raz, na kilka dni. Kilka miesięcy wcześniej zapisałem się do tamtej religijnej grupy, czyli mówiąc bardziej oficjalnie, „przyjąłem schronienie”. W tamtym czasie bywałem na medytacjach i poznałam sporo osób z tego kręgu. Dworek w Kucharach był wtedy ruiną, ledwo podnoszoną. Mnie to się podobało, bo miałem wcześniejsze doświadczenia z życiem w prymitywie. Też w maju wziąłem rozwód od pierwszego małżeństwa, które faktycznie już nie istniało. Latem 1987 byłem na tłumnych imprezach z udziałem Olego Nydahla. Jesienią dołączyłem do „buddyjskiej ekipy prac wysokościowych”; doświadczeńsi koledzy nauczyli mnie obchodzenia się z uprzężą, w której wisiało się przy tych pracach i 19 listopada ’87 przeszedłem chrzest bojowy przy wiszącym piaskowaniu stropu hali w pewnej fabryce w Inowrocławiu. W lutym ’88 podczas kolejnego uściślenia się tranzytu Jowisza przez uro. Słońce zrobiłem prawo jazdy. Podczas tamtego tranzytu też rzuciłem pracę nauczyciela w liceum i zacząłem nowy zawód: remontowca wysokościowego, dający dużo lepsze pieniądze i przygodę. Zmiany były jak widać rewolucyjne.

Dwa cykle temu kolejny tranzyt dzieje się w latach 1999-2000. Moja sytuacja życiowa jest zupełnie inna niż poprzednio. Żyję z moją prawdziwą życiową partnerką, czyli z obecną żoną, którą poznałem podczas poprzedniego tranzytu; od ośmiu lat mieszkamy w Milanówku (tam, gdzie i teraz), mamy córkę i dwóch synów z poprzednich związków. Moim głównym dochodowym zajęciem jest nadawanie codziennych horoskopów w Radiu Zet. Pierwszymi wydarzeniami, które wyrzuca szukarka, są dwa zakupy 2 i 5 maja. Pierwszego z tych dni kupiłem pierwszy bęben szamański, drugiego dnia samochód marki Astra, nówkę w salonie Opla. (Wcześniej kupowałem używane.) Dalej na fali tego tranzytu, latem ’99 prowadziłem dwa pierwsze warsztaty „szamańskie” w Szałstrach koło Olsztyna. Podczas następnego najazdu-uściślenia Jowisza na Słońce prowadziłem warsztat na Dzień Niedźwiedzia 2 lutego: warsztat naprawdę ostry i wyżyłowany, bo w środku zimy i w sercu Bieszczadów na Otrycie. Prawdziwa Twarda Ścieżka, chociaż wtedy jeszcze nie używałem tamtej nazwy. Ale... na zakończenie imprezy dałem się namówić na łyk alkoholu, przez co w drodze powrotnej dostałem zaburzeń błędnika i dojechałem do domu tylko dzięki koledze, który jechał ze mną i przejął kierownicę. Czyli przyszła reakcja jako choroba, diagnozy i leczenie. W tamtym czasie też rozbudowywaliśmy nasz dom; jego „stan surowy zamknięty” nastąpił trzy miesiące później.

Mija prawie 12 lat, jest jeden cykl temu. W czerwcu 2011 biorę warsztaty z Oswaldo Bola Silvą, kiedy pierwszy i jedyny raz do tej pory brałem ayahuaskę. Jowisz wtedy już był nieznacznie dalej po ścisłym tranzycie, ale czas poprzedzający pamiętam jako ten, kiedy wiele się działo, głównie w moich postępach w programowaniu i prowadzeniu stron i społeczności w Internecie. Wtedy rozbudowuję „Zawijawę”, stronę o snach, którą później połączyłem z Taraką. Jesienią ’11 odnawiam AstroAkademię, buduję nowy zestaw stron, w zasadzie przywracam AstroAkademię jako przedsięwzięcie internetowe, ponieważ w poprzednich latach AA w Internecie szła ledwo, a moją większą aktywnością były naziemne kursy astrologii. Z tamtej przebudowy pochodzi katalog astroakademia.pl/n11/, których istnieje dotąd, chociaż służy jako archiwum, a aktywne strony przeniosłem do /n20/ – jak łatwo zgadnąć, w roku 2020. Jeszcze jedno wydarzenie z jesieni ’11 wyrzuca szukarka: rozpoczęcie tłumaczenia interpretacji kart Tarota na angielski. To była praca grupy, którą wtedy zebrałem, z sukcesem b. częściowym, ponieważ teksty są, ale nie zostały wykorzystane praktycznie.

Gdy cofać się w czasie, to wcześniej Jowisz przez urodzeniowe Słońce przechodził w r. 1976. Miałem 25 lat, wtedy zdałem na studia doktoranckie (których nie skończyłem) i nawiązałem wiele kontaktów, a ówczesne towarzyskie ożywienie zaprowadziło mnie na Otryt, gdzie poznałem m.in. Henryka Kliszkę (patrz wspomnienie o nim), twórcę tamtego miejsca, i zaczęła się moja Otrytiada.

Cykl wcześniej był rok 1964, wtedy poszedłem do liceum (tak, mając 13 lat), ale to stało się we wrześniu, kiedy Jowisz był daleko w Byku. Co wydarzało się w kwietniu, gdy ściślej przechodził przez uro. Słońce, nie pamiętam. W ogóle słabo pamiętam siebie z tamtego czasu i nie potrafię związać zdarzeń z datami.

Teraz mam 72 lata. Czy coś się wydarzyło/wydarza? Miałem pewną zwyżkę popularności, bo wydano moją książkę „Nasze zwierzęta mocy” i Tomasz Stawiszyński zamieścił sympatyczny wywiad ze mną o tej książce; Jowisz przy deployu (zamieszczeniu na stronie) był o 3 stopnie przed ścisłością przejścia przez urodzeniowe Słonce. Poza tym widzę u siebie pewne wzmożenie, dużą aktywność myślową, szukanie, próbowanie. Czy z tego coś wyniknie? Nie wiem.

Wydaje mi się (lub raczej: jestem przekonany), że to co potrafiłem zrobić sam, w pojedynkę, to zrobiłem. Żeby pójść dalej, lub raczej żeby coś poszło dalej, potrzebuję udziału innych, potrzebuję osób, które zechciałyby działać jako linki czy koneksje. Tzn. połączyć moje tematy z tymi obszarami umiejętności, zainteresować i działań, do którym nie mam dostępu i raczej mieć nie będę.

Żeby powiedzieć mniej tajemniczo: przykładami takich linków/koneksji... (Skąd te słówka? Patrz: missing link, French Connection) ...są wspomniani Tomasz Stawiszyński, który umie robić audycje czyli podcasty, które do tego mają zasięg; lub Piotr Marecki, szef wydawnictwa Ha!art, który umie wydawać książki i je propagować. Z innego planu w podobnej roli zadziałał Zbigniew Szczęsny, który podpowiedział mi, w którym systemie-frameworku budować strony: że w F3 (Fat-Free Framework). Z jego rady skorzystałem – i bingo!

Jakie są to te obszary lub branże, w które nie wejdę sam i potrzebuję innych osób jako linków-koneksji? Pierwsze to wydanie moich tekstów jako książek lub inaczej. Oczywiście ewentualnego konektera nie może zniechęcać to, że piszę/pisałem o astrologii, kartach Tarota, heksagramach Yijing, enneagramie lub płaszczyźnie Fana (Fano plane). Wiele z moich tekstów, i to te, które sam uważam za najciekawsze, istnieje tylko jako nagrania wykładów, więc wymagają sporej pracy redakcyjnej; w małym i niewystarczającym stopniu ją robię.

Drugi obszar, to wyjście poza Polskę, tzn. poza polski język. Widzę to nie tylko jako tłumaczenia (które z pomocą automatów i AI stają się coraz łatwiejsze), ale również np. jako prowadzenie co-stron po angielsku (lub po innemu) równolegle do obecnej polskojęzycznej AstroAkademii.

Trzeci, to jakieś poradzenie na finalną słabość, która przyjdzie na mnie przecież, nawet gdybym miał żyć długo jak królowa Elżbieta II. Obecnie jest (niestety) tak, że beze mnie wszystko, czym się zajmuję i co prowadzę, staje, pada i rozprasza się. Jednak wolałbym, żeby AstroAkademia i jako pewne urządzenie internetowe, i jako społeczność, przetrwała moją nieobecność. Taraka też. Tu widzę zajęcie dla wielu ewentualnych konekterów. Oraz wiem, jak łatwo i bez śladów znikają byty internetowe.

Prócz tego jest kilka mniejszych zadań, które ogarniam sam i spróbuję (lub już próbuję) zrobić w niedalekim czasie. To są pewne usprawnienia w AstroAkademii, w jej funkcjonalnościach. O postępach piszę na bieżąco na forum AA.

2023-05-03. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Kronika AstroAkademii

« Początek AstroAkademii podczas tranzytu Urana do... SPIS ↓

Do not feed AI...
Don't copy for AI. Don't feed the AI.
This document may not be used to teach (train or feed) Artificial Intelligence systems nor may it be copied for this purpose. (C) All rights reserved by the Author, Wojciech Jóźwiak.

Nie kopiować dla AI. Nie karm AI.
Ten dokument nie może być użyty do uczenia (trenowania, karmienia) systemów Sztucznej Inteligencji (SI, AI) ani nie może być kopiowany w tym celu. (C) Wszystkie prawa zastrzeżone przez Autora, którym jest Wojciech Jóźwiak.